کتاب کتاب معرفی کتاب
ادبیات پارسی از گنجینه های ادبیات جهان است چه در نظم و چه در نثر، و از غنی‌ترین منابع ادبی جهان به شمار می‌آید. متاسفانه به دلایلی از جمله فاصله ی زبانی،سخت بودن لغات، استفاده ی زیاد از لغات و روایات عربی، زبان شعری دشوار و … ارتباط نسل جدید و نسل کتابخوان ما با این سرچشمه های زلال اخلاق و معنویت قطع شده و داستان های آنها از یادها رفته است. شادروان مهدی آذر یزدی از کسانی بود که می خواست این فاصله ی زبانی را میان متون کلاسیک و نسل جدید از میان بردارد، و به راستی در این کار فردی موفق بود.
مجموعه «قصه های خوب برای بچه های خوب» شامل هشت جلد: «قصه‌های کلیله و دمنه»، «قصه‌های مرزبان نامه»، «قصه‌های سندباد نامه و قابوس نامه»، «قصه‌های مثنوی مولوی»، «قصه‌های قرآن»، «قصه‌های شیخ عطار»، «قصه‌های گلستان و ملستان» و «قصه‌های چهارده معصوم (ع)» است که از سوی انتشارات امیرکبیر منتشر شده است. رهبر معظم انقلاب در سفر به یزد(۱۳۸۶) وقتی متوجه می‌شوند که در میان جمع، مهدی آذریزدی، نویسنده این مجموعه، نیز حضور دارد، می‌فرمایند:
… من خودم را از جهت رسیدگی به فرزندانم، بخشی مدیون این مرد و کتاب این مرد میدانم. آنوقتی که کتاب ایشان درآمد – اول هم به نظرم دو جلد، سه جلد، تا آنوقتی که من اطلاع پیدا کردم، از این کتاب درآمده بود؛ «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب» – من رفتم تورق کردم. بچه‌های ما داشتند به دوران مُراهقی – یعنی نزدیکی به بلوغ – میرسیدند، دوره هم دوره‌ی طاغوت بود و همه‌ی عوامل در جهت گمراه‌سازی ذهن و دل جوان حرکت می کرد. من دلم می خواست چیزی باشد که جوانهای ما با او هدایت شوند و جاذبه هم داشته باشد. خب، کتاب خوب که خیلی بود. بنده فهرست پیشنهادی کتاب می نوشتم و بین جوانهای دانشجو و دانش‌آموزهای سطوح بالای دبیرستانها پخش می شد، اما برای بچه‌های کوچک، دستمان خالی بود، تا اینکه کتاب ایشان را من پیدا کردم. نگاه کردم دیدم این از جهات متعددی، از دو سه جهت، همان چیزی است که من دنبالش می گردم. به نظرم دو جلد یا سه جلد آنوقت چاپ شده بود، خریدم. بعد هم دنبالش گشتم تا اینکه جلد پنجم به نظرم یا ششم – حالا درست نمیدانم، یادم نیست – درآمد؛ بتدریج چاپ شد و من رفتم تهیه کردم و برای فرزندانم خریدم. نه فقط فرزندان، بلکه در سطح شعاع ارتباطات فامیلی و دوستانه، هرجا دستم رسید و فرزندی داشتند که مناسب بود با این قضیه، این کتاب ایشان را معرفی کردم. خواستم این حق‌شناسی را من به نوبه‌ی خود کرده باشم.
